این مدل دستگاهی را ارائه می دهد که به کمک آن براحتی می توان در دوران ناپایداری و بن بست سیاسی، ابر بحران و نزاع های بی پایان گفتمانی و همچنین نبود رهبری سیاسی موجه در بین معترضین، در قالب یک کار موازی با نظام حاکم و بر اساس اصل ورودی–پردازش–خروجی در سامانه های هوشمند با اختصاص جایگاههای مناسب و کاربردی برای کلیه نیروها به پردازش گروهی و داده های گوناگون پرداخته و به راهکار نهایی جهت جایگزینی یک سامانه جدید و هوشمند دست یابد.

مدل آلترناتیو سیاسی هوشمند / کنشگر–ساختار

در شرایط رویارویی مردم با یک رژیم ناکارآمد، اصلاح ناپذیر و سرکوبگر، این مدل دستگاهی را ارائه می دهد که به کمک آن براحتی می توان در دوران ناپایداری و بن بست سیاسی، ابر بحران و نزاع های بی پایان گفتمانی و همچنین نبود رهبری سیاسی موجه در بین معترضین، در قالب یک کار موازی با نظام حاکم و بر اساس اصل ورودی–پردازش–خروجی در سامانه های هوشمند با اختصاص جایگاههای مناسب و کاربردی برای کلیه نیروها به پردازش گروهی و داده های گوناگون پرداخته و به راهکار نهایی جهت جایگزینی یک سامانه جدید و هوشمند دست یابد.

از آنجایی که استفاده از این روش کار را به انتها و نتایج مطلوب می رساند لزوم توجه به مسئولیت پذیری و پروسه کار مداوم باید مد نظر کارگزاران این مدل قرار داشته باشد.

اجزاء مدل

۱– نخبگان، مردم و نهادهای صنفی، کارشناسان و کنشگران که بدنه و شاکله اصلی دستگاه را می سازند و داده های علمی و اجتماعی لازم را به پردازنده پیشنهادی انتقال می دهند.

۲– رسانه ها، پلتفورمهای اجتماعی و اینترنتی که به عنوان ابزار های تسریع کننده و خارج از سیستم عمل می کنند.

۳– دو پردازنده چهار هسته ای که عبارتند از پردازنده پیشنهادی (سیاسی–اقتصادی–حقوقی–اداری) و پردازنده انتقادی (سیاسی–اقتصادی–حقوقی–امنیتی) که به پردازش داده های ورودی بر اساس شناسایی ظرفیتها و انتظارات پرداخته تا طرح ها و برنامه های ارائه شده به پیشرفت کامل برسند.

۴– واحد انتقالی یا گروه نمایندگان که وظیفه هماهنگی، دریافت، آرایش و انتقال داده ها و طرحها را برعهده دارند.

۵– پردازنده اجرایی دوهسته ای (سیاسی–استراتژیک) که تنظیم کننده سیاستهای کلی و برنامه ها است و تصمیمات لازم را برای اجرایی شدن طرحها و انتقال داده های خروجی جهت

نمودار و ساختار دستگاهی مدل

هر بخش از این دستگاه را داوطلبین و کنشگرانی به عهده خواهند گرفت که قادر باشند روندهای ناکارآمد پیشین و شکست خورده را پشت سر گذاشته و پیگیری روش های پروژه محور و عملگرایانه را جایگزین نگاه پست محور و منفعلانه نمایند.